Olie-invoer in China

De wereldstatus van China is weer groter geworden. Het is nu de grootste olie-importeur ter wereld. China heeft de Verenigde Staten in September voorbij gestoken als de grootste olie-importeur doordat hun economie veel sneller groeit en omdat de auto-industrie in China zeer goede verkoopcijfers kan voorleggen.

China moet 6.300.000 vaten per dag importeren om aan hun vraag te voldoen. EIA voorspelt dat dit blijft toenemen in 2014.

De economische groei van China heeft de inkomsten van China en hun invloed verhoogt. Maar het heeft ook het gas-en olieverbruik drastisch laten toenemen. De communistische leiders van China vinden dit een strategische zwakte.

Door het toenemende aantal auto's in China, verdwijnen de steden van China in één grote smogwolk en staat Peking onder druk van de eigen bevolking en van andere landen om hun schadelijke gassen drastisch te verminderen.

De Verenigde Staten, met een populatie van 1/3 China, verbruikt nog steeds veel meer olie per persoon dan China.

In September verbruikte de Amerikanen 18.6 miljoen vaten olie en andere vloeibare brandstoffen per dag, waarbij China er maar 10.9 miljoen verbruikte. Momenteel is de economische groei van China aan het verminderen, maar er wordt nog steeds een groei van 8% dit jaar, en dit is veel meer dan in de Verenigde Staten.

Peking is nu het gebruik van wind-en zonenergie aan het promoten, en probeert ook de aankoop van elektrisch aangedreven auto's te stimuleren. Maar de voorspellingen tonen aan dat brandstof de komende tientallen jaren nog steeds het populairste gaat zijn.

Tot de jaren 90 kon China zichzelf voorzien met olie dankzij het Daqing olieveld en enkele anderen. Maar door deze economische groei zijn ze verplicht om olie in te voeren vanuit Saudi-Arabië en Iran. De communische leiders vinden dit een strategische zwakte omdat ze nu afhangen van de Golf-regio. De instabiliteit daar kan ernstige problemen voor China veroorzaken.

Chinese overheidsbedrijven zijn nu biljoenen dollars aan het investeren in olie-en gasbronnen in gebieden zoals Iraq, Centraal-Azië en Afrika. Slechts een deel van deze olie gaat naar China, het meeste wordt verkocht aan andere landen.

Het is afwachten hoe deze situatie gaat evolueren in de toekomst.